Rola kobiety w życiu codziennym (zarówno we wczesnych wiekach jak i w obecnych drużynach historycznych) jest bardzo istotna. To kobiety głównie szyją, gotują, przynoszą wodę, pilnują dzieci, a do tego starają się świetnie wyglądać. W końcu każda z nas chce być piękna.
Jeśli szyjemy w domu, igły jakie wykorzystujemy nie mają większego znaczenia, lecz gdy rozłożymy się koło namiotu, chaty czy w innym dogodnym miejscu, a dokoła nas wszystko cofa się w czasie (poza turystami- oni zawsze psują ten ładny widok ;) ) aż nie przystoi używać współczesnych igieł. Igły mogą być kościane (takie też można nabyć np.
u Wojmira - który słynie głównie ze swoich butów, ale i nie tylko, lub sklepie internetowym
"Dla Rekonstruktorów". Choć równie dobrze można kupić osobiście na jakimś z kramów) czy też z brązu, a nawet drewna (jako zdecydowanie tańsze lub np. do naalbindingu).
(igła wykonana z brązu z paciorkiem na końcu - prawdopodobnie służyła jako prowizoryczne zapięcie. Znaleziona na cmentarzysku w Mazowszu Leśnym)
Igły to małe i wredne przedmioty, można je bardzo łatwo zgubić, dlatego warto wyposażyć się w igielniki - czyli jak sama nazwa wskazuje, pojemniki na igły. Podobnie jak igły były wykonane z rożnych materiałów: drewna, kości, brązu, skóry.
(igielnik rogowy z Samborca - woj. świętokrzyskie)
Teraz mamy czym szyć, ale co jeśli materiał trzeba przyciąć? O ile igła jest mała i nie każdemu rzuci się w oczy jej niehistoryczność to nożyczki są już czymś o wiele bardziej widocznym. We wczesnym średniowieczu popularne były nożyczki sprężynowe, następnie zaczęły pojawiać się nożyce dźwigniowe (głównie na rusi), które już bardzo przypominają nasze współczesne nożyczki.
(nożyczki sprężynowe znalezione na błoniach na Mazowszu)
nożyce sprężynowe można kupić np.
tutaj.
